Yvette Vandeput (55) en Sabrina Lowel (42) zijn begeleidsters in de buitenschoolse kinderopvang in Hasselt.

YVETTE: Werken in de kinderopvang is enorm verrijkend. Kinderen zijn eerlijk, kwetsbaar, puur, ze zijn zoals ze zijn. Soms zijn we voor hen een beetje als een tweede mama, er zijn periodes waarin de kinderen ons meer zien dan hun ouders. Dan durven ze wel eens spontaan hun problemen met ons te bespreken. Dat schept een band.

Maar ook van de ouders krijgen we veel dankbaarheid, wij zorgen immers voor hun dierbaarste bezit. Het is tegenwoordig ook helemaal niet meer vanzelfsprekend om goede opvang te vinden. Dat beseffen de meeste ouders ook wel.

SABRINA: Tegenwoordig hebben ook de grootouders heel drukke agenda’s. Externe opvang is voor veel gezinnen dus echt een noodzaak. Ouders zijn dankbaar dat we hun kinderen op een veilige, pedagogische manier kunnen opvangen. 

Ik doe mijn werk al bijna twintig jaar met heel veel passie. Als je van kinderen houdt, dan is dit een geweldige job. De eerlijkheid en oprechtheid van kinderen is inderdaad fantastisch. Maar het is ook gewoon erg boeiend om ieder kind op zijn of haar eigen tempo te zien ontwikkelen en groeien.

Frustraties en personeelsverloop

YVETTE: We kampen al heel lang met te weinig personeel, en veel personeelsleden vallen uit door de vele overuren en frustraties die daar het gevolg van zijn. Er is ook altijd een groot personeelsverloop. Door die problemen komen er vaak onverwacht extra uren bij, en dat is voor personeelsleden niet zomaar even te regelen. Ze hebben immers zelf ook kinderen en een gezinsleven.

SABRINA: Die personeelswissels maken het ook moeilijker om te werken. Telkens weer een nieuw team vormen, dat vraagt veel energie.

YVETTE: In een normale week werk ik 19 uur. Dat is als er geen zieke collega’s, vormingen of vergaderingen zijn. Ik ben niet meer van de jongste dus voor mij zijn die uren ideaal. Maar voor jonge mensen die nog moeten beginnen is deze job niet meer aantrekkelijk. Mensen denken dat je veel vrije dagen hebt als je maar 19 uur werkt. Maar door die onderbroken diensten werk je wel bijna elke dag.

SABRINA: De gebroken diensturen vormen voor veel mensen inderdaad een uitdaging, voor mij is dat gelukkig nooit een last geweest. Tussen twee diensten in doe ik mijn huishouden en hobby’s. Maar ik heb wel het geluk op 2,5 km van mijn werk te wonen. Anders zou het veel moeilijker zijn.

Meer uren

YVETTE: Ik zie veel jonge collega’s naar een andere job zoeken waar ze voltijds kunnen werken, dan komen ze vaak terecht in een job die helemaal niets met kinderen te maken heeft. Dat vinden ze erg, want ze hebben speciaal kinderverzorging gestudeerd en ze werken hier heel graag. Maar om financiële redenen kunnen ze hier niet blijven.

Wij hebben al voorgesteld om extra uren te geven in een andere dienst, bijvoorbeeld in een woonzorgcentrum. Dat doen nu effectief een paar collega’s, ze werken zo 9 uur extra. Maar het is echt niet gemakkelijk om die uren te laten uitkomen met het uurrooster van de kinderopvang. Dan kiezen de meeste mensen toch liever voor 1 voltijdse job.

SABRINA: Ik werk ook 19 uur per week. Zeven jaar lang heb ik dit werk met een tweede job als opvoedster kunnen combineren. Dat kon vooral omdat mijn andere werkgever gelukkig weinig eisen stelde over wanneer ik daar mijn 19 uur per week werkte. Mijn uren werden grotendeels aangepast aan het uurrooster van de BKO. Een geluk. 

Toen ik zwanger was van mijn tweede kind bleek het voordeliger te zijn om deeltijds te werken in plaats van voltijds en zelf extra opvang te betalen. Ik koos er als opvoedster dus voor om meer van mijn tijd aan mijn eigen kinderen te besteden. 

Mochten we de mogelijkheid hebben om ons werk wettelijk te combineren met een flexi-job, dan zou ik dat wel willen doen voor een 10-tal uur. Ik ben graag bezig. 

Stappen vooruit

SABRINA: ACV Openbare Diensten heeft ondertussen wel al kunnen zorgen voor een loonsverhoging. En er is nu ook overleg tussen ons, ACV-afgevaardigden, en de werkgever. Dat is positief.

YVETTE: We merken als militanten inderdaad dat we steeds meer gehoord worden door de werkgever, en we worden goed ondersteund door onze ACV-verantwoordelijke. Die loonsverhoging is zeker een stap vooruit. Maar nu zijn er natuurlijk die hoge energiekosten … 

Mooie job

YVETTE: Ondanks alles is dit echt wel een mooie job. Door de grotere kinderen blijf ik op de hoogte van de laatste muziek en televisieprogramma’s. Soms kom ik helemaal opgemaakt thuis en hebben de kleutertjes mij onder handen genomen en mij van nagellak en make-up voorzien.

SABRINA: Ik kreeg ooit van een kleutertje een vraag die ik niet vlug zal vergeten: “Juf, waarom lach jij zo vaak? Ik: Omdat jullie mij vrolijk maken en ik mij stiekem ook soms een kind voel tussen jullie." Geweldig toch!? 

Meer getuigenissen uit de kinderopvang: