Meer vis in de zee?

Vorig jaar veranderde de TADD regeling. Jonge leraren kunnen voortaan sneller in aanmerking komen voor TADD. Ze hebben ook recht op aanvangsbegeleiding. Het zijn maatregelen die de werkzekerheid van jonge mensen in onderwijs groter moet maken én die hen moeten ondersteunen in hun eerste maanden op de klasvloer om de zogezegde praktijkschok te verzachten. Kortom, wanneer ze op een goede manier worden toegepast, zouden ze kunnen helpen tegen de uitstroom van jonge starters uit het onderwijs. Maar wat zien we vandaag?

Uit verschillende bronnen horen we dat bepaalde scholengemeenschappen samen beslissen om na één schooljaar geen TADD toe te kennen maar hun jonge starters één voor één een negatieve beoordeling met werkpunten mee te geven. Zo moeten ze nog eens 200 dagen presteren voor ze echt hun TADD kunnen aanvragen. Twee jaar proefperiode dus, terwijl in de privésector die proefperiode afgeschaft werd.

Ondertussen zitten we wel met een gigantisch lerarentekort. Op alle mogelijke manieren wordt er geprobeerd om mensen, ook zonder diploma, naar het onderwijs te trekken. Schoolbesturen maken zich sterk dat ze die mensen wel snel kunnen wegwijs maken. Opleiden kan daarna nog. Zou het niet verstandiger zijn om mensen die wel het diploma haalden, in het onderwijs te houden? Om ze de kans te geven om te groeien in het vak, zodat ze niet eerst moeten uitstromen om later weer als zij-instromer aangetrokken te worden?

Vaak horen we schoolbesturen klagen dat ze na één schooljaar nog niet willen “vastzitten” aan een bepaalde jonge starter. Dat ze zo de kans niet hebben om een modern HR beleid te voeren. Wij geloven, zeker na de recente aanpassingen aan het evaluatie- en functioneringsbeleid, dat elke werkgever in onderwijs genoeg opportuniteiten heeft om zijn personeelsbeleid vorm te geven. Tenminste als dat beleid meer is dan het eenvoudigweg aantrekken en afstoten van jonge mensen. Op elke werkvloer moeten starters groeien in vaardigheden en verantwoordelijkheden. Geef hen dan ook in onderwijs de kans om in een veilige, werkzekere context stap voor stap de leraar te worden die ze echt willen zijn. Dat is positief personeelsbeleid. Dat is wat het onderwijs vandaag broodnodig heeft.