Gebrek aan investeringen zijn oorzaak van problemen bagageafhandeling

Half juli technische problemen aan het bagagesysteem, vorig weekend opnieuw en maandag 6 augustus bleven heel wat koffers staan vanwege een personeelstekort bij Swissport. De oorzaak van al deze problemen: te weinig investeringen in basisinfrastructuur, onvoldoende interesse voor de corebusiness van de luchthaven, een falend systeem van onderaanneming en teveel  aandacht voor het uiterlijk vertoon, zoals winkels en hotels. Brussels Airport moet het beheer van luchthaventaken terug in handen nemen, vindt ACV-Transcom. En meer investeren in basisinfrastructuur in plaats van 93 miljoen dividenden uitkeren.

Zaterdag 13 juli, door een computerprobleem zijn er de hele voormiddag problemen met de bagage op Brussels Airport. Het zorgt voor heel wat vertragingen bij vluchten en zo’n 6.000 koffers van vakantiegangers blijven achter. 

Zaterdag 4 augustus, het bagagesysteem valt enkele uren stil door een losgekomen kofferriem. Opnieuw blijven zo’n 7.000 tot 8.000 stuks bagage achter. Tot vandaag is het personeel in de weer om alle bagage ter plaatse te krijgen. 

Maandag 8 augustus, alsof dat nog niet genoeg is, komt er bij deze stapel wachtende koffers nog eens een rits bij, deze keer loopt de achterstand op vanwege een personeelstekort. Swissport laat onmiddellijk weten dat dit te wijten is aan een groot aantal zieken. En schuift op die manier de schuld af op het personeel zonder zelf enige verantwoordelijkheid te voelen voor het probleem. Maar hun excuus klopt hoegenaamd niet. 

Er had zich maandagochtend exact 1 zieke op de dienst bij de chauffeurs gemeld! Tien chauffeurs stonden op het tarmac. Maar ook dat is veel te weinig in vergelijking met de gebruikelijke achttien. En dat dan nog in het hoogseizoen. Swissport had simpelweg te weinig personeel ingepland. En doet dat bewust en voortdurend. Ook op de drukste dag van de vakantie begin augustus zette Swissport slechts 5 FTE’s extra in! 2,5 bij het laden en lossen en 2,5 op bagage control.

Het legt de werkdruk op het personeel en de gevraagde flexibiliteit steeds hoger. Maar hoe minder personeel aan het werk, des te minder lonen moeten worden uitbetaald, en dat betekent meer winst voor de aandeelhouders. 

Dat ook de dienstverlening aan de reiziger hier zwaar onder lijdt, een zware economische kost heeft – de problemen kosten enkel Brussels Airlines al twee miljoen euro - onze luchthaven een slecht imago oplevert, zal de bagageafhandelaar worst wezen. 

En dat is meteen de kern van het probleem. De laatste jaren worden steeds meer delen die horen bij een efficiënte luchthavenuitbating uitbesteed aan onderaannemers, waaronder ook de bagageafhandeling. Brussels Airport gedraagt zich hierdoor meer en meer als een beheerder van contracten in plaats van een luchthavenuitbater. Al deze onderaannemers willen liefst hun kosten zo laag mogelijk houden, en hun winsten zo hoog mogelijk. Niemand voelt zich nog verantwoordelijk voor het functioneren van de luchthaven in zijn geheel. 

Voor de bagageafhandeling, die helemaal achteraan in een lange keten van lucthavenactiviteiten staan, betekent dit dat zij hun diensten aan luchtvaartmaatschappijen zo goedkoop mogelijk moeten aanbieden, om contracten in de wacht te slepen. De moordende concurrentie tussen Swissport en Aviapartner zorgt voor een neerwaartse druk op arbeidsvoorwaarden en lonen, en flexibele en onzekere contracten, enz. Het zorgt er geregeld voor dat de veer knapt bij het personeel, maar het is voor hen ook de enige manier om de race-to-the-bottom aan te klagen. Stakingen zijn niet de oorzaak van het probleem, ze zijn het gevolg van het probleem, nl. een gebrek aan investeringen in mensen en middelen. 

Het bagagesysteem dateert al van begin jaren 2000, bij de opening van de A-Pier. Het hoeft dus niet te verwonderen dat die na bijna 20 jaar steeds meer technische mankementen vertoont. Maar Brussels Airport verzuimt eveneens te investeren in basisinfrastructuur.

Liever houdt ze zich bezig met bling-bling en uiterlijk vertoon. De winkelruimte op de luchthaven bijvoorbeeld. Of de recente overname van het Sheraton Airport Hotel. De connector werd met veel poeha geopend. 

Maar het stijgend aantal passagiers, de stijgende trafiek en transitpassagiers, maakt dat de luchthaven ook moet investeren in de systemen achter de schermen. De corebusiness mag niet over het hoofd gezien worden. En dat is ervoor zorgen dat er vliegtuigen aankomen en vertrekken. 

Brussels Airport moet dan ook dringend het beheer van luchthaventaken terug in handen nemen, vindt ACV-Transcom, een langetermijnvisie voor de luchthaven uittekenen en daarin vooral de reizigers en het personeel terug centraal stellen. 

Intussen werken de bagageafhandelaars zich deze dagen weer in het zweet om de achtergebleven bagage op zijn bestemming te krijgen. Chapeau! 

Beluister hier het interview met Kurt Callaerts in De Ochtend, Radio 1, van dinsdag 7 augustus