De Arbeidsdeal: de zoveelste politieke poging?
ACV Limburg
‘Als er geen vakbond op de werkvloer is om goede cao’s af te sluiten, dan blijft een instrument als de arbeidsdeal vaak een lege doos.’ Dat zeggen ACV-afgevaardigden Bart Vanwetswinkel, Ronny Custers en Nico Paris van Heraeus Electro-Nite in Houthalen. Minister van Economie en Werk Dermagne mocht vorige week dan ook een open brief van zo een 170 vakbondsmilitanten in ontvangst nemen.
Pittig
Aanleiding voor deze open brief waren twee vormingssessies van ACV Limburg waarbij de Arbeidsdeal, die vorig jaar november in het Staatsblad verscheen, onder de loep werd genomen. ‘Een pittige opleiding die heel wat discussie opleverde’, zegt Nico. ‘Uiteraard kan je nooit goed doen voor iedereen maar wie de Arbeidsdeal kritisch bekijkt, weet dat hiermee de huidige problemen op de arbeidsmarkt niet verholpen worden.’
Realiteitszin
De Arbeidsdeal heeft onder meer de bedoeling de werk-privébalans te verbeteren. ‘Als je dan al meteen een waslijst van werknemers over het hoofd ziet, getuigt dat niet van veel realiteitszin’, zegt Ronny. ‘In een ploegensysteem moet je bijvoorbeeld niet afkomen met de vierdaagse werkweek want dan zit je om de haverklap met een dubbele bezetting. En zo worden ook deeltijdse en halftijdse werknemers, progressief tewerkgestelden, werknemers in complexe sectoren, in precaire jobs ... vergeten.’
Pijnpunt
Wie niet wordt vergeten, moet dan weer stevig in zijn schoenen staan. ‘Als je al bekend bent met de inhoud van de Arbeidsdeal, ga jij dan op je werkgever afstappen en vragen het één en ander in de praktijk om te zetten? Ga jij je werkgever op de vingers tikken wanneer dit niet gebeurt?’ vraagt Nico zich af. Daarmee komt meteen een ander pijnpunt van de Arbeidsdeal aan de oppervlakte. Sancties voor werkgevers die de regels links laten liggen, zijn er niet. ‘En waar sta je dan als werknemer?’
Concreet
‘Ook al is de Arbeidsdeal rijk aan goede intenties, zonder een vakbond op de vloer om die om te zetten in deftige regels en afspraken, zal veel ervan een dode letter blijven’, zegt Bart. ‘Zo kan je bij ons bijvoorbeeld vanaf je 60ste tot je 63ste kiezen om 20% minder te werken ten aanzien van je huidige arbeidsregime met behoud van loon. De ‘Rugzak’, zoals ze dat hier noemen, bevat na je vertrek nog een bepaalde som die je bij een gewoon vertrek op vervroegd pensioen niet zou hebben. Zo maak je werkbaar werk concreet voor de mensen op de vloer’, geeft Bart als voorbeeld.
Waakhond
Bij de producent van meetapparatuur voor de staalindustrie kijken ze dan ook terug op een stevige syndicale traditie. ‘De vakbond is meer dan de waakhond op de vloer. Wij geven de juiste sturing mee aan onze werkgever omdat wij weten wat er leeft op de werkvloer’, vertelt Bart. ‘En dat is niet de zoveelste holle slogan. Met een vakbond op de vloer kan je op maat van je sector, van je werkvloer werkbare afspraken maken die een wezenlijk verschil kunnen betekenen.’
Papier
Lees de open brief.
