Het gemeenschappelijk vakbondsfront van het personeel van de lokale besturen van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest protesteert tegen de beslissing van de Brusselse gewestregering om de subsidies aan de OCMW's in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest met 20 miljoen euro te verminderen.

Dienen we de regering er werkelijk aan te herinneren dat de OCMW's het laatste vangnet zijn voor de meest kwetsbaren in onze samenleving en dat de armoede in Brussel alleen maar toeneemt? De migratie-, energie- en huisvestingscrisis zijn nog lang niet voorbij en de gevolgen van Covid-19, de oorlog in Oekraïne en de stijgende energieprijzen zijn nog steeds hard voelbaar voor de bevolking.

Het niet toewijzen van de 20 miljoen euro zou neerkomen op het schrappen van minstens 200 banen in de verschillende OCMW's, of het nu gaat om algemene sociale diensten, huisvesting, energie of verhoogde tegemoetkoming. In veel gemeenten moeten gebruikers geruime tijd wachten op hulp net vanwege de buitensporige werkdruk en het schreeuwende gebrek aan personeel. Het schrappen van zoveel banen (het equivalent van een Plan-Renault) in de huidige context zal onvermijdelijk de armoede en het gebrek aan toegang tot het recht doen toenemen en veel Brusselaars in armoede doen vervallen.

Deze frontale aanval van de Brusselse regering op onze openbare diensten zal ook een zeer negatieve impact hebben op de sociale werkers en dus op de kwaliteit van de dienstverlening aan de bevolking: overbelasting van het werk, wat zal leiden tot nieuwe burn-outs, een vermindering van de kwaliteit van de sociale opvolging, een verslechtering van het welzijn op het werk en een grotere baanonzekerheid. Al deze factoren zullen eveneens een impact hebben op het vermogen van OCMW's om gekwalificeerd en gemotiveerd personeel te vinden, dat zal verkiezen om in een gezondere omgeving te werken.

Maar hoe zit het met onze politici, die geacht worden in te staan voor het algemeen belang? Het vakbondsfront pleit al jaren voor structurele subsidies om tegemoet te komen aan de groeiende vraag van de bevolking, 100% terugbetaling van het leefloon en een langetermijnvisie op het sociaal beleid in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

We lanceren dan ook een vakbondscampagne om eisen te stellen over 4 thema's:

• Implementatie van een welzijnsbeleid
• Statutarisatie (vaste benoeming)
• Collectieve arbeidsduurvermindering met compenserende aanwervingen
• Loonsverhoging

Deze beslissing van de gewestelijke regering wordt door het vakbondsfront gezien als een klap in het gezicht en een regelrechte oorlogsverklaring. We zullen niet nalaten om de kiezers te herinneren aan jullie keuzes op het vlak van sociaal bestuur.