COC wil échte oplossingen voor het lerarentekort
Koen Van Kerkhoven, secretaris-generaal van COC, reageert op het opiniestuk van Koen Pelleriaux en Lieven Boeve, de hoofden van de twee grote onderwijsverstrekkers, in De Standaard van 7 juni. “Met stijgende verontwaardiging las ik hun standpunt. Blijkbaar hebben ze elkaar nodig om een compleet verkeerde boodschap te durven brengen. Met hun voorstellen willen ze de werkgevers eenzijdige beslissingsmacht geven. Minder inspraak en meer werk, we zien écht niet in hoe dat het lerarentekort gaat oplossen.”
De hoofden willen iets doen aan de werkdruk in onderwijs door de in hun ogen archaïsche prestatienoemers af te schaffen. “Cynischer kan het bijna niet worden. Het tijdsbestedingsonderzoek heeft duidelijk aangetoond dat leraren nu al ruim meer dan veertig uur per week werken. In de kerntaak van leraren zit veel meer dan alleen maar de uren voor de klas en daarnaast heb je ook nog het overlopende vat van instellingsgebonden opdrachten. Maar de oplossing zou zijn om werkgevers zélf te laten beslissen hoeveel uren een leraar moet lesgeven om zijn salaris te verdienen? Het lerarentekort oplossen door de leraren die we voorlopig nog aan boord hebben, nog meer werk te geven, lijkt ons een heel contraproductief voorstel.”
“Hetzelfde geldt voor de affectatie aan het schoolbestuur in plaats van aan een instelling. Er bestaat nu al een flexibel systeem waarbij leraren opdrachten kunnen opnemen in andere scholen, namelijk het verlof tijdelijk andere opdracht. Zo’n TAO vraagt een akkoord van alle partijen, maar GO! en het Katholiek Onderwijs Vlaanderen willen dat werkgevers eenzijdig kunnen beslissen waar ze hun personeel tewerkstellen, zonder inspraak van de leraar. Opnieuw: hoe gaat dat het lerarentekort oplossen of de job aantrekkelijker maken? We stellen bovendien ironisch genoeg vast dat meer en meer werkgevers zo’n TAO weigeren: een teken van een modern en flexibel personeelsbeleid?”
Het GO! en Katholiek Onderwijs Vlaanderen willen het daarnaast mogelijk maken om leraarsuren om te zetten naar werkingsmiddelen. “Dat is ook onmogelijk te begrijpen. Die uren zouden uitsluitend gereserveerd moeten worden voor het personeel. Het GO! was een paar weken geleden ook nog tégen die maatregel. Ik begrijp niet waar die honderdtachtiggradenbocht vandaan komt. Wij kunnen ons absoluut niet vinden in een systeem waarbij de werkgever eerst zelf beslist welke uren hij al dan niet inzet en daarna ook nog zelf beslist hoeveel hij daarvan in werkingsmiddelen omzet. De middelen voor het personeel dienen om onderwijs te geven, niet om de toiletten te renoveren of de stookolie te betalen.”
De boodschap dat er in het basisonderwijs de laatste jaren niets veranderd is, valt ook op een koude steen. “Het verwijt dat de koepels en het GO! in Brussel in een ivoren toren zitten, zal alleen maar luider gaan klinken door zulke stellingen te poneren. Er zijn misschien geen nieuwe eindtermen, maar we krijgen genoeg signalen van onze achterban om te stellen dat er de laatste jaren véél veranderd is in het (basis)onderwijs. Onze leden hebben heel veel vragen bij de nieuwe didactische werkvormen die ze moeten hanteren. Zij zien de onderwijskwaliteit al jaren achteruitgaan door de uitgebreide doelen en maatschappelijke opdrachten ten koste van basiskennis en -vaardigheden.”
Het lerarentekort staat al lang op de agenda. De minister van Onderwijs heeft daarom beslist om een aantal maatregelen te laten uittesten in zogenaamde proeftuinen. “De voorstellen van de onderwijsverstrekkers voor de proeftuinen gaan vaak in de richting van wat zij ‘een flexibeler personeelsbeleid’ noemen. Ze willen bijvoorbeeld het recht op verloven kunnen intrekken. Jonge ouders die een tijdje meer thuis willen zijn voor hun kinderen, blijven dus voortaan best weg uit onderwijs. Is dat ‘modern personeelsbeleid’? Gaan we zo jonge mensen warm maken voor het onderwijs? Ze willen ook leraarsuren onbeperkt kunnen inzetten voor niet-lesopdrachten. Met andere woorden: nog meer middelen weghalen uit de klas. Maar blijkbaar willen het GO! en Katholiek Onderwijs Vlaanderen de resultaten en de evaluatie van de proeftuinen niet eens afwachten en misbruiken ze het lerarentekort om hun oude agenda’s door te duwen. Dat vinden wij bijzonder pijnlijk.”