De Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (KMSKB) zitten in woelig water. Michel Draguet, de directeur-generaal legde op 30 april zijn functie neer na een open brief en verschillende individuele klachten van het personeel voor wanbeleid intimidatie, sabotage en grensoverschrijdend gedrag. ACOD – CGSP en het ACV – CSC wachten nu de resultaten af van de procedures die werden ingesteld bij instanties bevoegd zijn voor het welzijn op het werk, maar vragen nu al wel om voldoende aandacht te hebben voor het welzijn van de werknemers en de werkdruk waarmee ze geconfronteerd worden.

 

De resultaten van de psychosociale enquête bij de publieksdiensten worden pas begin juni meegedeeld. Een globale analyse voor ál het personeel komt er pas in september. Resultaten daarvan worden pas tegen eind 2023 verwacht. Voor een diagnose van de huidige problemen die aan de oorsprong liggen van het gevoel van onbehagen, is het nu dus nog te vroeg. We wachten op de professionele analyses van de psychosociale preventieadviseurs van preventiedienst EMPREVA. 

Wat wel al duidelijk is,  is dat de budgettaire besparingen van de laatste jaren het personeel niet ten goede kwamen. Met amper 120 voltijdse equivalenten de taken volbrengen in een instelling die zo veel bezoekers over de vloer krijgt is een krachttoer. De werknemers moeten na deze opeenvolgende interne en externe crisisperiodes dan ook de kans krijgen om de vruchten te plukken van hun geleverde inspanningen die de uitstraling van de instelling ten goede zijn gekomen. Daarnaast moet voldoende aandacht zijn voor de opvang en welzijn van het personeel na deze periode. Bij de ploeg heerst nu opluchting, bitterheid en angst. Opluchting over de afloop, bitterheid over het sussende en stereotiepe politiek discours en angst voor de toekomst. 

Sara Lammens wordt algemeen directeur ad interim tot er een vervanger gevonden is voor Draguet. Haar wacht dus een moeilijke taak: het herstellen van een organisatie waar het personeel zich niet meer goed voelt op het werk. De malaise heeft vele oorzaken: het soms beknellende management, de daling van het aantal personeelsleden en het wankel statuut. Minder dan 25% statutairen in de musea, slechts 2% in de laagste niveaus van de hiërarchie. 

De federale wetenschappelijke instellingen zijn mooie instellingen die een groot deel van ons cultureel erfgoed beheren, het tot zijn recht laten komen en het vrijwaren voor de komende generaties. Met opluchting stellen we vast dat de Staatssecretaris Dermine die wetenschappelijke instellingen wil versterken. Het zal niet volstaan om enkel investeringen te plannen in het noodzakelijk materiaal en de renovatie van de gebouwen. Het is hoog tijd om weer te investeren in de aanwerving van personeel in alle functies: bewakers, gidsen, conservators, restaurateurs, maar ook ondersteunende diensten. 

De personeelsleden hebben het heft in eigen handen genomen. Ze werden gehoord. Er zullen oplossingen worden voorgesteld. Wij blijven waakzaam en rekenen op een goed beleid.