De dienstverlening van De Lijn laat te wensen over. Veel te vaak zijn er ritten die niet uitgevoerd worden. Waar het in een recent verleden kon worden toegeschreven aan een gebrek aan chauffeurs, steekt een veel ernstiger onderliggend probleem meer en meer de kop op: de verouderde voertuigen. 

Recent was er al heel wat te doen rond het aantal afgeschafte ritten die uitgevoerd horen te worden door De Lijn. Reizigersorganisatie Trein-Tram-Bus stelde het probleem van te veel afgeschafte ritten eerder al aan de kaak na het tekort aan voertuigen in Mechelen, toch een centrumstad in Vlaanderen. En ook andere opiniemakers lieten in de pers hun frustratie al de vrije loop over de stiptheid en dienstverlening van De Lijn. 

Het voertuigenpark van De Lijn is sterk verouderd. Voormalig Vlaams mobiliteitsminister Ben Weyts kondigde vorige legislatuur telkens en tot vervelens toe aan hoeveel de Vlaamse Regering wel niet investeerde in de aankoop van nieuwe bussen. Vandaag stellen we alleen maar vast dat ze er amper zijn. Of we stellen vast dat de kwaliteit van de bussen die er met mondjesmaat kwamen zeer te wensen over laat. Het resultaat is dat té oude voertuigen vandaag de baan op moeten. Alleen hebben die oude voertuigen veel onderhoud nodig met veel meer uitval tot gevolg. De technici van De Lijn zetten alle zeilen bij om de problemen op te lossen en zij verdienen daar de grootste waardering voor. Maar ook zij kunnen helaas niet toveren. Er is een blijvend gebrek aan voldoende technisch personeel of een gebrek aan onderdelen. Of, erger nog, beide. 

 

Vertraagde uitrol elektrische bussen

Sinds enkele jaren is er dan het mantra van de vergroening. We zijn er allemaal van overtuigd dat we klimaatdoelstellingen moeten halen en daar wordt op termijn ook werk van gemaakt. Alleen moeten we vaststellen dat de transitie allesbehalve naadloos verloopt.  

De levering van de elektrische voertuigen kent ernstige vertraging. Of blijft gewoon uit. Daarnaast zijn er nog heel wat issues wat infrastructuur betreft. Een elektrische bus aankopen is één. Ze opladen is twee. Die vertraagde uitrol zorgt voor een gat in het wagenpark. Wanneer jarenlang geen of te weinig bussen worden vernieuwd komt er een kantelpunt waar de trage instroom de uitval niet meer toedekt.

 

Frustraties bij reizigers en chauffeurs

ACV Openbare Diensten vreest dan ook dat de volgende maanden – de winter staat voor de deur - er steeds meer uitval zal zijn van bussen. Dat is niet alleen zeer vervelend voor de reiziger, maar ook voor de chauffeur. Je zal immers maar de bus besturen op het moment dat de voorgaande bussen niet kwamen opdagen. Deze chauffeur krijgt dan gegarandeerd de boze reacties van de reizigers over zich heen. Het werkt frustratie in de hand langs beide kanten. Verbale agressie is dagelijkse kost maar ook fysieke agressie valt niet uit te sluiten. Dit heeft De Lijn zelf in de hand. Daar kan geen masterplan tegen agressie tegenop. Ook hier moet De Lijn instaan voor de veiligheid van haar personeel. We stellen dag na dag vast dat die in het gedrang komt. 

Aanzet tot verdere privatisering

Binnenkort zal duidelijk worden dat De Lijn structureel snoeit in het aanbod. Sommigen beweren zelfs tot 20% van het aanbod in sommige regio’s. Een decenniumlang falend politiek beleid heeft De Lijn gemaakt tot wat ze vandaag is. Men zal aan het Martelarenplein schreeuwen om verdere privatisering van het openbaar vervoer en een beschuldigende vinger uitsteken naar De Lijn stellend dat het bedrijf gefaald heeft. Tegelijk zal men de eigen verantwoordelijkheid minimaliseren.  

Elke politicus die hier verantwoordelijkheid in draagt heeft boter op het hoofd en zou zich moeten schamen. Wij zeggen nu al dat het niet De Lijn maar de politiek is die het openbaar vervoer in Vlaanderen dag na dag verder kapot maakt. Als we dan even over het muurtje naar de MIVB in Brussel kijken, dan zien we dat het ook anders kan.