Slechts 3% van de schoonmaak- en dienstenchequewerknemers kan werken tot 67 jaar
Shutterstock
Een recente bevraging van ACV Voeding en Diensten bij dienstencheque- en schoonmaakwerknemers toont aan dat werken tot 67 jaar voor de overgrote meerderheid onrealistisch en onhaalbaar is. De vakbond vraagt de Arizona-regering om de nieuwe pensioenregels te herzien en rekening te houden met de realiteit van deze beroepen.
In augustus 2025 bevroeg ACV Voeding en Diensten 1.480 werknemers uit de sectoren schoonmaak (paritair comité 121) en dienstencheques (paritair comité 322.01). 97% van de respondenten zegt niet tot 67 jaar te kunnen werken en 98% wil vóór de wettelijke pensioenleeftijd stoppen, 73% zelfs vóór 63 jaar.
De belangrijkste reden is de zware fysieke belasting van het werk. “Mijn lichaam doet overal pijn en ik denk echt dat ik het zo geen 3 jaar meer ga uithouden. De pijn in al mijn gewrichten is enorm. Ik heb 2 deeltijdse jobs die ik heel graag doe maar het is gewoon te zwaar aan het worden,” getuigt een huishoudhulp van 63 jaar. Bijna één op de drie werknemers geeft aan nu al gezondheidsproblemen te hebben.
Zelfs wie de vereiste leeftijd haalt, wordt vaak getroffen door de nieuwe pensioenregels van de regering Arizona. Velen voldoen namelijk niet aan de loopbaanvoorwaarden. In de sectoren van de schoonmaak en dienstencheques zijn deeltijdse contracten, vaak onvrijwillig, de norm. De helft van de werknemers geeft aan minder dan 25 uur per week te werken.
Bovendien heeft 54% van de werknemers ouder dan 60 jaar minder dan 35 loopbaanjaren, en ontsnapt dus niet aan de pensioenmalus. Die malus kan oplopen tot 25% verlies op een pensioen dat sowieso al laag is door deeltijds werk en kleine contracten.
Omdat verder werken vaak onmogelijk is, ziet meer dan de helft zich genoodzaakt om terug te vallen op de ziekteverzekering, gevolgd door werkloosheid of het OCMW. De pensioenmaatregelen van de regering zullen er dus niet voor zorgen dat werknemers langer aan het werk blijven – want dat is onhaalbaar – maar zullen leiden tot een verschuiving naar andere takken van de sociale zekerheid of de bijstand.
“Mensen met een zware job kun je toch niet tot 67 laten werken; we zijn maar mensen, geen robots,” zegt een huishoudhulp van 45 jaar. ACV Voeding en Diensten stelt vast dat het beleid van de regering geen rekening houdt met de realiteit van zware beroepen. Werknemers in deze sectoren worden structureel uitgesloten van een menswaardig pensioen. De pensioenmalus zal leiden tot armoede en sociale uitsluiting, tenzij er structurele hervormingen komen die rekening houden met de aard van het werk en de loopbaanrealiteit.
Betaalbare pensioenen zijn een kwestie van politieke keuzes. Werknemers in zware beroepen verdienen respect, geen sancties.
Nadine – Deeltijds werkende schoonmaakster met zorgverantwoordelijkheden
Nadine werkte vaak deeltijds om voor haar kinderen te zorgen. Ze wil op 63 jaar met pensioen gaan. Door haar deeltijdse werk haalt ze niet voldoende effectief gewerkte dagen (7.020 dagen vereist). Ze is geboren in 1965, ze krijgt een pensioenmalus van 4% per jaar dat ze vroeger stopt dan haar wettelijke pensioenleeftijd (67 jaar). Haar pensioen wordt dus verlaagd met 16% als ze op 63 jaar stopt. Ze heeft een pensioen van 1.600 euro. Door de malus verliest ze levenslang 256 euro. Haar pensioen zal slechts 1.344 euro bedragen.
Fatiha – Poetst al heel haar leven
Fatiha werkt sinds haar 18de. Ze werkte begin deze eeuw 5 jaar als dienstbode, maar deze prestaties geven geen recht op pensioen. Ze werkte – omwille van de kinderen – gedurende een 8-tal jaren 18u/week; voor die jaren komt ze niet aan de nodige 156 effectief gewerkte dagen (in VTE). Ze is nu 60, heeft al 42 jaar gewerkt maar slechts 29 daarvan tellen mee om vervroegd met pensioen te kunnen gaan. Haar rug is versleten en ze wil op 62 jaar met pensioen gaan maar in de nieuwe regeling kan dit niet. Ze kan enkel op pensioen als ze 67 jaar is. Ze zal dan 49 jaar gewerkt hebben.