Loze woorden zijn erger dan medeplichtig stilzwijgen. Reageer vandaag!

We zijn al maanden getuige van de eerste genocide in de geschiedenis die live op televisie te volgen is. In België eist een overweldigende meerderheid van de bevolking onmiddellijke sancties en doortastende maatregelen om een einde te maken aan de misdaden tegen de menselijkheid en het gebruik van hongersnood als massavernietigingswapen. Het zijn niet alleen de beelden en emoties of de oproepen van de Palestijnen, maar ook de cijfers, de officiële rapporten en de standpunten van de hoogste internationale rechtbanken die de overgrote meerderheid van onze medeburgers mobiliseren. Zelfs Israëlische organisaties noemen wat er gebeurt genocide!

De federale regering heeft belangrijke hefbomen in handen. Spanje, Ierland, Slovenië, Nederland, alle landen die deel uitmaken van de Den Haag Groep ... laten zien dat het mogelijk is om, zelfs zonder een standpunt van de Europese Unie af te wachten, vandaag al zeer grote druk uit te oefenen op de Israëlische leiders. De lijst met concrete voorbeelden is lang: onmiddellijke erkenning van Palestina, verbod op de productie en doorvoer van wapens en wapenonderdelen, verbod op toegang tot het grondgebied voor verantwoordelijken (bijvoorbeeld Smotrich en Ben Gvir in Nederland), terugroeping van de ambassadeur, verbod op de invoer van producten uit de nederzettingen, bestuderen van de mogelijkheid om – zoals dat is gedaan om Rusland te sanctioneren – de toegang tot het financiële uitwisselingsplatform Swift op te schorten. 

Al enkele weken, en hoewel velen van ons zich afvragen waarom het zo lang heeft geduurd, spreken drie partijen van de meerderheid zich uitgebreid uit in de media, met verontwaardigde verklaringen en gepassioneerde oproepen om meteen actie te ondernemen. Drie van de vijf partijen , dat is een meerderheid van deze regering.  Zeker nu de partij van de premier sancties niet langer lijkt uit te sluiten... Het zou zelfs een overweldigende meerderheid zijn als het debat in het parlement zou plaatsvinden, aangezien alle democratische oppositiepartijen voorstellen hebben ingediend, of zouden kunnen steunen, die de dringende beslissingen bevatten die noodzakelijk zijn. 

Wat onze verontwaardiging en ons onbegrip versterkt, is dat de  partijvoorzitters of belangrijkste ministers van deze drie regeringspartijen zich in de media uitspreken alsof ze elk een geïsoleerde en machteloze burger zijn, of de enige moedige partij binnen deze regering. Dit moet ophouden. Hoeveel kinderen zullen er tijdens het lezen van deze tekst sterven van de honger, op slechts enkele kilometers van vrachtwagens volgeladen met voedsel die door het Israëlische leger worden tegengehouden? 

Wij vragen de partijvoorzitters van Vooruit, CD&V en Les Engagés  om onmiddellijk actie te ondernemen. Dat er in hun regering twee partijen zijn die de  genocide die aan de gang is ontkennen, is niet onze keuze, maar die van hen. Als deze drie partijen niet van mening zijn dat dat  de urgentie van de vele hongersnoodwaarschuwingen voldoende is om dit een regeringskwestie te maken, wat hebben ze dan nog meer nodig? De volledige vernietiging van alles wat een samenleving vormt — infrastructuur, onderwijs-, gezondheids- en voedselsystemen — met als doel het bezette gebied op termijn van zijn inwoners te ontdoen, en dat alles als onderdeel van een genocidaal proces: is dat voor hen een detail? Of slechts een onderwerp voor mediacampagnes? 

Wij hebben twee eenvoudige vragen voor de voorzitters van Vooruit, CD&V en Les Engagés: 

• Zijn jullie bereid om deze regering, waarin jullie de meerderheid vormen, een moedige en onmiddellijke beslissing op te leggen, zelfs als dat tot een regeringscrisis leidt? 
• En als de overige twee partijen, of zelfs één ervan, blijven vasthouden aan hun onvoorwaardelijke steun aan de Israëlische regering, zijn jullie dan bereid om samen met de andere democratische partijen een parlementaire meerderheid te zoeken voor dit dossier?

Als deze partijen niet duidelijk “ja” antwoorden op deze twee vragen, dan is het uit respect voor de slachtoffers en al diegenen die wél strijden om deze nachtmerrie te stoppen, fatsoenlijker om voortaan te zwijgen. De kinderen in Gaza die sterven van honger en dorst kunnen niet gevoed worden met jullie krokodillentranen. 

Maar als jullie echt geloven in wat jullie zeggen, als jullie respect hebben voor driekwart van jullie medeburgers, voor het parlement en voor uw eigen partijgenoten die tal van moties in die zin hebben ondertekend , dan moeten jullie vandaag actie ondernemen.