Genoeg is genoeg! Militairen zijn geen tweederangsburgers

©Shutterstock

Op 10 juni 2025 passeerden de vier militaire vakorganisaties afzonderlijk bij minister van Defensie Theo Francken. Wat op tafel ligt is duidelijk: een pakket structurele compensaties die de realiteit van het beroep onvoldoende weerspiegelen en op vele vlakken de kloof met het statuut van de veiligheidskorpsen absoluut niet dichten.

Het militair statuut is al jarenlang een van de meest ondergewaardeerde statuten binnen de overheidssector — met minimale rechten en maximale verplichtingen. Daar bovenop komen nu beslissingen van de Arizona-regering — met een minister van Pensioenen uit dezelfde partij als Francken — die de situatie verder verslechteren:

• Een verhoging van de pensioenleeftijd met 11 jaar op korte termijn

• En de afschaffing van het bestaande vangnet in geval van langdurige ziekte.

Deze maatregelen ontwrichten het militaire statuut fundamenteel en negeren het specifieke karakter van de militaire loopbaan volledig.
Minister Francken stelt daar vandaag wel enkele structurele maatregelen tegenover, maar die zijn ruimschoots ontoereikend. Ze zijn vrijblijvend, onvoldoende en bieden geen evenwaardige aflijning op het statuut van de veiligheidskorpsen, laat staan een herstel van het evenwicht.

De realiteit is onaanvaardbaar:
- Militairen presteren gemiddeld meer dan 66 uur per week en leveren over hun loopbaan nog eens zeven jaar extra arbeid zonder compensatie — noch in tijd, noch in geld. Dat is geen inzet. Dat is dwangarbeid. Dat is slavenarbeid.- Militairen hebben geen stakingsrecht — iets wat politiek “moeilijk ligt” — maar ook dat wordt op geen enkele manier gecompenseerd. Hun plaats van tewerkstelling kan gedurende hun loopbaan meermaals, verplicht, eenzijdig veranderen, leven permanent in onzekerheid en zijn inzetbaar op bevel. De maximale toepassing van de welzijnswetgeving voor het Defensiepersoneel zou een objectief moeten zijn.

Onze eis blijft glashelder:

Evenwichtige en grondige aflijning op het statuut van de veiligheidskorpsen zonder uitvluchten.