Nieuwe anciënniteitsregeling zorgt voor verontwaardiging

Minister Weyts wil de anciënniteit van nieuwe zij-instromers én van degene die vanaf 2020 de stap zetten, optrekken tot vijftien jaar. Al wie voor die datum instapte wordt ondanks zijn groot engagement genegeerd want kan zijn anciënniteit uit de privésector niet laten meetellen. Het zorgt voor grote verontwaardiging. Bij jullie én bij ons. 

Stel, je maakte als 35-jarige tien jaar geleden de overstap naar het onderwijs. Je wilde eindelijk dat lerarendiploma ook echt gebruiken. Dus maakte je de rekening, overlegde met je gezin, deed je ogen dicht voor het verlies aan loon dat je zou lijden en waagde de sprong. Tien jaar later heb jij als 45-jarige evenveel anciënniteit als een 35-jarige die vandaag de overstap maakt maar geen enkele ervaring heeft als leraar. Tel dan maar eens op hoeveel euro’s er niet op jouw rekening beland zijn.

De overheid schermt met financiële besognes. Het uitrollen van de huidige anciënniteitsregel voor alle zij-instromers zou een zware dobber zijn voor de begroting. Een ander argument is dat wie de stap waagde ook goed wist aan welke voorwaarden dit gebeurde. Klopt. Maar toch wil de minister nu de personeelsleden die drie jaar geleden hun contract ondertekenden aan andere voorwaarden vergoeden dan oorspronkelijk werd overeengekomen. Ze krijgen een extra beloning voor hun engagement. Een beloning waar ze niet op rekenden toen ze startten in onderwijs en toen bovendien al acht of tien jaar anciënniteit konden meenemen. Het smaakt wrang voor alle zij-instromers die al langer het beste van zichzelf geven maar dat niet weerspiegeld zien in hun loon.

In het verleden oordeelde de Raad van State na protest van het COV al eens dat het toekennen van twintig jaar anciënniteit aan zij-instromers in onderwijs niet proportioneel was. Het zou de verschillen te groot maken. Vandaag zien we het aantal vergoede anciënniteitsjaren toch stilletjes aan die richting opschuiven. Een cadeau voor wie nu de overstap maakt. Een slag in het gezicht voor wie dat voor 2020 deed.

Het COV juicht alle maatregelen toe die leiden tot een verbetering van de arbeidsomstandigheden. Inclusief een loonsverhoging dus. Maar een selectieve financiële waardering die voor onrechtvaardige verschillen zorgt, kan niet door de beugel. We willen gelijke behandeling en we zullen alle mogelijke rechtsmiddelen aanwenden om dat te realiseren.

 

Marianne Coopman (Zwartopwit in Basis-8)