Tophavenarbeiders zorgen voor groei en bloei van onze havens

De laatste dagen is er weer maar eens een nieuw offensief gestart op de wet van de havenarbeid en het logische en gestructureerde systeem van de werking in onze havens door een handvol kapitalistische personen. Deze enkelingen lijken zich niet te kunnen neerleggen bij het feit dat de goede economische cijfers van onze havens te danken zijn aan de bewezen hoge productiviteit en goede scholing van onze havenarbeiders, en een degelijk sociaal overleg. ACV-Transcom is deze steeds terugkerende aanvallen beu. 

Deze keer werd de aanval ingezet door enerzijds Van Hooydonck die er zijn inkomen op veilig stelt, en Open VLD, via hun kersvers verkozen parlementslid Leysen. De aanleiding om vorige week de discussie over de wet op de havenarbeid nog maar eens te openen, was wellicht de vraag van het Grondwettelijk Hof aan het Europees Hof van Justitie rond de vrijheid van vestiging in het kader van alweer een juridische procedure van enkelen tegen deze wet. Tegelijk was eigenaardig te zien dat ons Grondwettelijk Hof een persmededeling koppelde aan deze beslissing, zeer uitzonderlijk... 

Deze aanvallen op een goed functionerend systeem waarvoor de hele wereld ons benijdt, moeten stoppen. Ze bedreigen niet enkel telkens opnieuw de sociale rust in de havens, ze zijn ook steevast gebaseerd op telkens dezelfde holle slogans, argumenten die kant noch wal raken en missen elke nuance. Met kritiek op zogenaamd ‘overdreven en achterhaalde rechten van de havenarbeiders’, valse oplossingen en zogenaamd goede bedoelingen voor de havens en de economie proberen ze de bevolking mee te krijgen in hun verhaal. Integendeel echter, degenen die de bescherming en veiligheid van mensen op de schop willen, doen dat niet met goede bedoelingen, hun enige drijfveer is de lobby van de bedrijven, die met zo min mogelijk regels meer winst zullen kunnen genereren voor hun (top)management en aandeelhouders. 

Het is ook hallucinant dat de nieuwe aanval op deze volgens hen “antieke” regeling van de havenarbeid alweer werd ingezet, nog voordat recent goedgekeurde aanpassingen aan de wet op de havenarbeid werden uitgerold. Die aanpassingen zijn er überhaupt gekomen door toedoen van een klacht van een misnoegde liberale miljardair. Zo niet dreigde een ingebrekestelling van de Belgische overheid en juridische procedure. Dankzij een goed sociaal overleg tussen de werkgevers en havenbonden, en een uniek referendum onder de havenarbeiders die het nodige draagvlak creëerden werden oplossingen gevonden en aanpassingen gedaan, zonder staking, zonder onrust. De Europese Commissie stemde in met deze aanpassingen en zette haar intentie voor een ingebrekestelling in mei 2017 stop. 

Leugens 

Een van de leugens die steevast terugkomt, is dat de havenvakbonden zouden bepalen wie wel of niet aan de bak komt. (Vreemd dat dezelfde mensen eveneens stelden in het artikel dat een tripartite commissie de erkenningen verleent om havenarbeider te worden: overheid, werkgevers en werknemers.) Dit is dan ook pertinent onwaar. Werkzoekenden kunnen perfect deelnemen aan de eerste selectieproeven om havenarbeider te worden. Het is echter logisch dat de selectieproeven op een gedegen wijze gebeuren, gelet de verantwoordelijkheden die elke havenarbeider draagt bij het uitvoeren van hun taken. Ze gaan om met enorme machines, de levens en veiligheid van alle collega’s op de kaaien zijn elke shift ieders (mede)verantwoordelijkheid. Iedereen die in de haven wil werken, moet daarom voldoen aan een aantal basiscompetenties die in de verdere opleidingen en carrièrepad worden verfijnd. 

Die verdere opleidingen met betrekking tot alle knowhow en veiligheidsaspecten voor elk van de verschillende taken en functies in de haven krijgen de kandidaten in een uniek Belgisch goed georganiseerd opleidingscentrum. Een opleidingscentrum dat in gezamenlijk beheer is tussen werkgevers en werknemers. Deze gedegen opleiding heeft gezorgd voor er een continue verbetering van cijfers op het vlak van arbeidsongevallen én voor de in binnen-en buitenland geroemde productiviteit en kunde van onze havenarbeiders. Het opleidingscentrum krijgt dankzij deze goede naam tot ver buiten onze grenzen vragen om opleidingen en cursussen te gaan geven. 

In combinatie met de afspraken en regels rond arbeidsorganisatie maakt het dat onze havenarbeiders met een erg hoog niveau van beroepsbekwaamheid, professionaliteit, veiligheid én productiviteit werken. Elementen waaraan trouwens constant wordt verder gewerkt tussen de sociale partners via het structureel overleg op niveau van de sector en elke haven. De politiek blijft daar best ver vandaan… 

Vlissingen 

Een ander argument dat werd bovengehaald was het “verlies” van niet-containertrafiek aan andere havens. Men weet echter goed genoeg dat niets te maken heeft met de wet op de havenarbeid. De haven van Vlissingen ligt nu eenmaal korter bij de zee dan de Antwerpse haven wat deze haven aantrekkelijker maakt omdat schepen sneller binnen en buiten zijn. 

Een tweede element dat deze haven aantrekkelijker maakt is het gebrek aan afspraken en regels ter bescherming van de werknemers in Vlissingen. Dat maakt de arbeid goedkoper. Natuurlijk vinden sommige werkgevers dit “wilde westen” het summum: ze winnen daardoor extra geld op de rug van de werknemers. Weliswaar ten koste van de veiligheid en bescherming van deze mensen, maar dat heeft voor deze op winst beluste groep geen belang. 

ACV-Transcom beraadt zich trouwens hoe we kunnen reageren op deze wanpraktijken zo dichtbij, die de poorten wagenwijd openzetten voor uitbuiting en sociale dumping, en zoals we nu zien, de bescherming van arbeiders elders bedreigt in een race-to-the-bottom. 

Politieke inmenging 

De recente verkiezingen waren geen groot succes voor onder andere de partij van de heer Leysen. De politiek zou beter zich bezighouden met wat er écht leeft bij de bevolking, en de werknemers waaronder de 10.000 havenarbeiders in onze havens van Antwerpen, Gent én Zeebrugge. Tenslotte willen we de heer Leysen eraan herinneren dat in 2002 de coalitie van SP.A, Groen, Open VLD en CD&V zich in de Antwerpse gemeenteraad kantte tegen Europese inmenging of aanvallen op onze wet op de havenarbeid af te schaffen of uit te hollen. De heer Leysen, toen raadslid, werd toen trouwens terug gefloten door toenmalig havenschepen Delwaide (Open VLD). Tijden veranderen. 

Het wordt eindelijk tijd dat die enkelingen zich neerleggen dat de sociale partners en onze tophavenarbeiders samen zorgen voor de groei en bloei van onze havens. In overleg maken we goede afspraken en zorgen we voor de mooie resultaten van onze havens en voor de groei van onze nationale economie. Constant voor (eigen) winstbejag aanvallen lanceren op een goed draaiend systeem, zet niet alleen de sociale relaties in de havens onder onnodige spanning, maar kan gevolgen hebben voor onze gehele economie.