Hoe wonen in 2030? 

Qua wonen zijn de uitdagingen nu al niet te overzien:

• Meer dan 170.000 mensen wachten op een sociale woning.
• Huis- en huurprijzen gaan door het dak.
• Hoe en waar we wonen is niet altijd aangepast aan klimaatnoden of de noden rond mobiliteit en thuiswerk.
• De nood aan meer investeringen in woningen en renovatie zet de krapte in de arbeidsmarkt op scherp, zowel in de bouwsector als daarbuiten.
• Werknemers uit vitale sectoren waar lonen gereglementeerd zijn zoals scholen en ziekenhuizen worden uit de woonmarkt geprijsd. Werknemers uit minder kapitaalkrachtige sectoren kunnen niet langer dicht bij hun werk wonen of in de eigen streek blijven wonen. 

Hoe ons bewegen in 2030?

Vervoer van mensen en goederen heeft een grote invloed op het klimaat. De transportsector in de EU is goed voor meer dan 25% van de uitstoot.  De uitdagingen zijn groot:

• Er moeten dringend stappen gezet worden naar een klimaatneutrale mobiliteitsoplossing.
• Tegelijk is mobiliteit een belangrijke factor in de economie: de betaalbaarheid en toegankelijkheid staan onder druk.
• Er wordt minder geïnvesteerd in openbaar vervoer en de basismobiliteit neemt af.
• Woon-werkverkeer loopt letterlijk vast en dagelijkse files ondermijnen de levenskwaliteit van werknemers. 

Hoe leren en werken in 2030?

Vergrijzing, digitalisering, klimaat,... de uitdaging om mensen duurzaam aan het werk te houden, wordt steeds groter.

• De snelle veranderingen, de toenemende complexiteit en onzekerheid hebben een grote impact op ons werk. Bij elke transitie bestaat het risico dat bepaalde groepen achterblijven.
• Ook de coronacrisis en de scherpe arbeidsmarktkrapte tonen het belang aan van sterke systemen die opvangen en ondersteunen om bij te blijven of te helpen bij nieuwe transities op de arbeidsmarkt.

Hoe samenleven in 2030?

Een aantal groepen heeft nu een pak minder kansen op de arbeids- en woonmarkt. Voor wie een beperking of migratieachtergrond heeft, zijn opleidingen, jobs of woningen vaak ontoegankelijk. Ze worden geweerd van stageplekken, sollicitatiegesprekken of woningbezoeken. 

• We willen in 2030 geen samenleving met een onoverbrugbare kloof tussen kansarm en kansrijk.
• We willen geen anonieme samenleving waar groepen langs elkaar leven en waar enkel economische prestaties belangrijk zijn.
• We willen geen harde samenleving met negatieve opvattingen over nieuwkomers, arbeidsmigranten of mensen zonder papieren of waar mensen met een migratieachtergrond er niet bij horen.

Hoe zorgen voor elkaar in 2030?

Door de coronacrisis denken we heel anders over zorg.

• De vaccinatiecampagne toont het belang aan van een toegankelijke eerstelijnshulpverlening waar mensen een vertrouwensband mee hebben.
• We willen in 2030 een toegankelijk zorgmodel waarbij preventie een sleutelrol speelt.

Naast een gezondheidscrisis zorgde de pandemie ook voor een grote sociale crisis, met duizenden gezinnen die hun inkomen plots zagen dalen of wegvallen door de tijdelijke werkloosheid. Het antwoord op de vraag ‘Hoe zorgen voor elkaar in 2030’ moet dan ook ruimer: 

• Zorgen voor kwetsbare personen en de strijd tegen armoede.
• In een toekomstcongres kan de ambitie om (kinder)armoede uit te roeien niet ontbreken. 

Welke rol voor de overheid in 2030?

Een inclusieve samenleving, verduurzaming, het klimaatbeleid, wegwerken van armoede en betere huisvesting, stuk voor stuk uitdagingen waarvoor een actieve, investerende overheid nodig is. De sociaal rechtvaardige transitie naar een koolstofarme samenleving alleen al vergt gigantische overheidsinvesteringen in een duurzaam systeem van mobiliteit, verwarming en energie.

• Hoe kan de overheid zich daarop organiseren en middelen mobiliseren?
• Hoe kan de overheid haar beleid aanpassen om die doelen te bereiken? We willen tegen 2030 een garantie op goede beleidsprocessen, waarin de juiste afwegingen aan bod komen, en de juiste belanghebbenden consequent worden betrokken.