Voorwaarden

• Je mag een flexi-job uitoefenen als je voor minstens 4/5 bij een of meerdere andere werkgevers tewerkgesteld bent. Dat moet het geval zijn in het derde kwartaal voorafgaande aan de flexi-job. Wil je bijvoorbeeld op 1 juli werken met een flexi-job, dan moest je in de periode van oktober tot december van het voorgaande jaar minstens 4/5 werken.
• Ben je gepensioneerd, dan mag je sowieso een flexi-job uitoefenen, ongeacht het statuut je voorafgaand aan je pensioen had.
• Flexi-jobs zijn uitsluitend toegelaten in de horeca, bakkerijen, handel in voedingswaren en zelfstandige kleinhandel, middelgrote levensmiddelenbedrijven (zelfstandige supermarkten), grote kleinhandelszaken, warenhuizen, kappers en schoonheidsverzorgers.
• De wetgeving voorziet geen maximum aantal uren dat als flexi-jobwerknemer gewerkt mag worden. De Europese richtlijn arbeidsduur verbiedt evenwel meer dan voltijds te werken.
  

Opgelet wel!

De werkgever betaalt slechts een werkgeversbijdrage van 25% op het flexi-loon, voor de werknemer is het flexi-loon vrijgesteld van sociale bijdragen en belastingen. Voor de werkgever is het flexi-loon en de werkgeversbijdrage een aftrekbare beroepskost. 

Het nettoloon lijkt interessant, maar er zijn ook nadelen:

• Het systeem van flexi-jobs is een systeem van prestaties op aanvraag. Er is geen garantie op een minimum aantal uren, noch een loongarantie.
• Je bouwt geen rechten op een eindejaarspremie op. Neem je verlof? Dan heb je noch enkel, noch dubbel vakantiegeld.
• Het minimum flexi-loon ligt lager dan de sectorale lonen. De werkgever moet de classificatie niet toepassen: 2 werknemers in dezelfde functie kunnen een verschillend loon hebben.

Als flexi-jobber bouw je gedeeltelijke sociale zekerheidsrechten op, maar deze worden mee gefinancierd door vaste werknemers.  Flexi-jobs betekenen niet alleen sociale achteruitgang, maar vormen ook een bedreiging voor vaste tewerkstelling.