Nidal werkt in het Erasmus-ziekenhuis: “het niet-verzorgend personeel in de ziekenhuizen verdient ook erkenning.”

Nidal werkt in het Erasmus-ziekenhuis als vervoerder van maaltijdkarretjes. Deze delegee van ACV-Voeding en Diensten zou willen dat er ook meer aandacht besteed wordt aan het niet-verzorgend personeel van de ziekenhuizen. Zij werken in de schaduw en komen eveneens met een bang hart werken. 

“Sinds het begin van de lock-down, worden we geconfronteerd met een hogere werklast, met minder menselijke middelen. Bovendien worden de mondmaskers gerantsoeneerd. We krijgen er één per dag, terwijl deze maskers een maximale levensduur hebben van 3 à 4 uur en wij tot 10 uur op het werk doorbrengen! Op andere ziekenhuissites (zoals Delta, Chrirec), is de situatie nog erger: daar krijgt het niet-verzorgend personeel slechts één mondmasker per week.“

“De laatste tijd wordt er in de media veel aandacht besteed aan het zorgpersoneel. Wij zijn daar getuige van: ze strijden een moedige strijd, met de middelen die we hebben, om zoveel mogelijk levens te redden. Elke dag komt de bevolking samen om hen te bedanken, ook de brandweer en de politie, en dat is heel goed. Ze verdienen dat dubbel en dik.”

“Jammer genoeg wordt er weinig gesproken over het niet-verzorgend personeel van de ziekenhuizen, zoals de magazijniers, koks, dienstpersoneel, mensen die de maaltijden transporteren, de afwassers, enz. Al die werknemers werken in de schaduw, deze onbekenden, onzichtbaren, komen elke dag met een bang hartje naar het werk. Ook zij nemen risico’s en worden rechtsreeks of onrechtstreeks geconfronteerd met het risico op besmetting.”

“De werknemers zijn niet op hun gemak, en dit gevoel wordt nog versterkt door de stilte van de leidinggevenden op alle niveaus. Andere vakbondsafgevaardigden van de catering (in de ziekenhuizen, rusthuizen, …) stellen ook die stilte van de werkgevers vast. DE werkgevers zijn steevast afwezig en doen niet mee aan het sociaal overleg. Wij vragen niet dat er elke avond voor ons geapplaudisseerd wordt, besluit Nidal. wij vragen alleen een minimum aan erkenning.”