Het syndicaal comité van skeyes kwam vandaag samen om zich te buigen over de aanpassingen en het aangepaste voorstel van het planningsmechanisme voor de luchtverkeersleiders bij skeyes. Het aangepaste voorstel werd na bespreking unaniem verworpen door het syndicaal comité van het ACV bij skeyes omwille van 3 hoofdredenen: zo onttrekt skeyes een principieel item van de sociale dialoog bij uitsluitend de werkgever, zijnde de bezetting. Verder zal een luchtverkeersleider - in plaats van een maand vooraf - in de toekomst pas twee weken zijn werkrooster zal kennen. Tenslotte zitten er nog steeds een aantal losse eindjes in waarvan we noch het effect noch de uitwerking kennen. Het ACV is dan ook van oordeel dat dit mechanisme een achteruitgang betekent voor het personeel.

Bezetting

Het aantal verkeersleiders op bepaalde perioden van het jaar en tijdstippen per maand werd sedert het ontstaan van de verkeersleiding altijd in sociaal overleg bepaald, zoals de winter- en zomerbezetting. Dit om te vermijden dat verkeersleiders in een soort van seizoensarbeid zouden geduwd worden en dat men omwille van de druk van buitenaf (luchthavens, airlines) de veiligheid niet meer als hoogste prioriteit zou behandelen. Veiligheid is al enkele jaren niet meer de prioriteit van “lies”/skeyes ondanks vele verklaringen en holle woorden… Principieel kan het ACV zich dus niet akkoord verklaren dat enkel het management voortaan de bezetting bepaalt. Zo zouden ze enkel en alleen al om het personeel te koeioneren mensen in onder- of overtal gaan plaatsen. De voorbeelden hiervan uit het recente verleden zijn legio.

Timing

Ondanks dat dit nieuw planningsmechanisme voor 1 jaar werd aanvaard door de andere bonden en skeyes, kunnen we er niet omheen dat de personeelsleden in de toekomst pas 2 weken voor datum zeker zijn van hun werkrooster. Dit terwijl dit tot nu toe minstens 1 maand is. Dit betekent extra druk op de work-live balance. De flexshiften waarvan sprake maken dat het echte werkrooster pas 8 dagen vooraf definitief gekend is.

Losse eindjes en ongeregelde zaken

Het planningsmechanisme gaat uit van het invoeren van flexshiften, nl. shiften waarvan men zeker is dat men die dag moet komen werken. Men weet echter niet of het een dagshift, ochtend, late of nachtshift is. Dit wordt pas 8 dagen voordat het rooster ingaat duidelijk. Verder zijn rond de concrete modaliteiten van deze bijkomende flexibiliteit en nieuw soort shift, de flexshift, nog geen verdere afspraken gemaakt waardoor het erg onduidelijk is hoe dit juist allemaal zal functioneren.

Voorts creëert dit planningsmechanisme de mogelijkheid dat luchtverkeersleiders die geen operationele taken uitoefenen, maar opleiding volgen of bureautaken doen, ook willens nillens meteen ingezet kunnen worden voor operationele verkeersleiding. Dit zonder enige afspraken of omkadering. Dit maakt dat ongeacht de opleiding of opfrissingscursus die verkeersleiders aan het volgen zijn, deze kunnen onderbroken worden op bevel van het management om in te springen waar nodig. Zo hebben we ook de bedenking dat sommige taken, bv. verkeersleiders die incidenten aan het onderzoeken zijn of analyses aan het maken zijn, wel op een veilige wijze zonder meer meteen operationeel kunnen en mogen ingezet worden. Veiligheid prioritair???

Tot slot zien we ook dat het planningsmechanisme nog onderhevig is aan wijzigen, mocht de Belgian Safety Authority nog opmerkingen hierop hebben. M.a.w. de nationale veiligheidsautoriteit heeft dit mechanisme nog niet gevalideerd noch formeel goedgekeurd. Gaat men dan daarna – weerom zonder rekening te houden met het personeel – wijzigingen aanbrengen en door de strot duwen? Wij denken van wel aangezien duidelijk staat gestipuleerd dat de vakbonden onverwijld worden geïnformeerd als er nog wijzigingen aan het mechanisme worden aangebracht.

Huidige planningen

We brengen in herinnering dat ook de huidige planning gemaakt door een ploeg van 6 a 7 mensen voor veel onvrede zorgt. 20 jaar lang werd de planning snel en zonder veel problemen gedaan door 1 administratieve kracht. Nu… We stellen ook vast dat de planningen van september, oktober en november niet voldoen aan de reglementaire rustperioden. Zo moeten in november verkeersleiders tot 15 dagen werken op 16 dagen enkel onderbroken door bv de feestdag van 11 november die dan als compensatiedag (???) wordt geregistreerd ipv feestdag om toch maar te kunnen voldoen aan de arbeidswet en het personeelstekort te verdoezelen. De onvrede bij het geheel van het personeel - administratie, technici en verkeersleiders - blijft dan ook enorm groot ondanks alle ‘goede akkoorden’ die zonder het ACV werden afgesloten.