Statutaire aanwervingen zijn de norm binnen de federale overheidsdiensten. Maar er zijn uitzonderingen. En die worden steeds vaker op slinkse wijze ingezet om meer te kunnen contractualiseren.

Binnen het federaal openbaar ambt moeten personeelsleden op statutaire basis worden aangeworven. Daarvan mag enkel worden afgeweken in vier situaties:

• Om te voldoen aan uitzonderlijke en tijdelijke personeelsbehoeften.
• Om afwezige personeelsleden te vervangen.
• Om bijkomende en specifieke opdrachten uit te voeren.
• Om specifieke taken die een bijzondere kennis of ervaring vereisen te kunnen uitvoeren.

Die bijkomende en specifieke opdrachten moeten via koninklijk besluit worden vastgelegd.

Tijdens Comité B deed de overheid daarover een voorstel. Een voorstel dat voor ons ver buiten het kader van de bijkomende en specifieke opdrachten gaat, en dat als gevolg zou kunnen hebben dat 1/3 van de statutaire functies omgezet wordt naar contractuele functies.

Na onderhandelingen werd de tekst aangepast, maar er zijn nog steeds een aantal categorieën die voor ons niet voldoen aan de definitie van bijkomende en specifieke opdrachten.

Zo neemt de overheid bijvoorbeeld op dat de FOD Justitie tot 1 januari 2025 binnen de gevangenissen via arbeidsovereenkomst kan aanwerven, voor zover maximum 15% van het totale personeelsbestand uit contractuele medewerkers bestaat. Aangezien de gevangenissen toch wel een permanent gegeven zijn, is het ons een raadsel waarom hier sprake is van een bijkomende of specifieke opdracht. 

ACV Openbare Diensten maakt zich ernstige zorgen over deze evolutie. Naast de gevangenissen voorziet het KB verder nog de contractualisering van een aantal kerntaken van bepaalde departementen. 

Hoewel we erkennen dat er een probleem is om vacatures binnen het federaal openbaar ambt in te vullen, is contractualisering voor ons geen oplossing. ACV Openbare Diensten is al geruime tijd vragende partij om de functies aantrekkelijker te maken, een vraag waar de overheid blijkbaar doof voor blijft.