'Niet dezelfde fouten herhalen'

Na de jacht op oudere werknemers en langdurig zieken, richtten enkele politici afgelopen zomer het vizier op huisvrouwen om het probleem van de tekorten op de arbeidsmarkt op te lossen. Vorige maand vernamen we dat West-Vlaamse werkgevers op ‘talentmissie’ naar India en Mexico trekken. De krapte op de arbeidsmarkt – die zich in West-Vlaanderen nog scherper laat voelen dan in de rest van het land – dwingt ons volgens Voka om in te zetten op migratie. ‘We moeten goed opletten dat we niet opnieuw dezelfde fouten maken’, reageert West-Vlaams ACV-voorzitter Wim David.

‘Het klopt dat de ‘war for talent’ in onze provincie volop woedt. Werknemers uit andere landen naar hier halen, kan inderdaad een deel van het kraptevraagstuk oplossen. Dat mag echter niet betekenen dat werkgevers opnieuw minder gaan inzetten op opleidingskansen. En al helemaal niet dat die nieuwe werknemers hier zouden werken aan slechtere voorwaarden’, waarschuwt Wim.

‘Arbeidsethiek’

Een opvallende quote vanuit de werkgeversorganisatie was dat werknemers uit Mexico en India ‘arbeidsethiek’ hebben. ‘Dat deed bij mij toch de wenkbrauwen fronsen’, gaat Wim verder. ‘Als je dat samen leest met de uitspraak dat wie hier nog niet aan de slag is, erg moeilijk te activeren zou zijn, dan is dat een regelrechte belediging voor wie geen betaald werk verricht en tegelijk voor de vele buitenlandse krachten die hier aan de slag zijn, van wie maar een fractie uit India en nog minder uit Mexico komt.’ 

Iedereen aan boord

Wim: ‘We hebben de afgelopen jaren nochtans samen met Voka en de andere sociale partners heel hard ingezet op projecten om mensen met een grotere afstand tot de arbeidsmarkt toch aan de slag te krijgen. We hebben op Vlaams niveau bv. het SERV-akkoord ‘Iedereen aan boord’ afgesloten. En in onze provincie nemen we met West4Work heel wat initiatieven om kansen te creëren voor elk talent. Arbeidsmigratie mag voor ons geen alibi zijn om minder inspanningen te leveren voor die ‘moeilijkere’ doelgroep. Integendeel, we moeten net nog meer inzetten op opleiding, begeleiding en het wegwerken van drempels tot de arbeidsmarkt, bv. mobiliteit, arbeidsomstandigheden en -voorwaarden, werkbaar werk, …’ 

Henegouwen

‘Voka haalde ook het cliché van de hangmat boven in een verwijzing naar het feit dat weinig Waalse werkzoekenden in West-Vlaanderen actief zijn. Los van het feit dat het voor iemand uit Charleroi een dagelijkse verplaatsingstijd van drie à vier uur betekent (met de auto, het openbaar vervoer is helemaal geen optie), zien we dat de werkgevers blijkbaar bereid zijn om veel meer te investeren in buitenlandse arbeidskrachten. Een ‘International House of West-Flanders’ zou moeten zorgen voor een ‘zachte landing’ voor de Mexicanen en Indiërs. En waarom zou je met zo’n ‘house’ ook niet mikken op werkzoekenden uit Henegouwen? Die kunnen zich ook in onze provincie vestigen’, zegt Wim. 

Sociale dumping

Er is in het verleden ook al arbeidsmigratie geweest en dat liep niet altijd van een leien dakje. Daarom geeft de West-Vlaamse ACV-voorzitter nog een waarschuwing mee. ‘Slechte omkadering van arbeidsmigratiegolven uit de jaren ’60 zorgen tot op vandaag nog voor spanningen. Men heeft toen werknemers naar hier gehaald, omdat men ze nodig had, maar men heeft ze vervolgens genegeerd. Informatietrajecten rond sociale rechten en basiscursussen integratie zijn essentieel voor een ‘zachte landing’. Daarnaast kennen we op vandaag nog steeds buitenlandse arbeidskrachten in bepaalde sectoren, helaas niet altijd in correcte werk- en leefomstandigheden. Garandeer dus die nieuwe arbeidsmigranten een volwaardig werknemersstatuut en bijhorend loon en correcte huisvesting, zodat we binnen een paar jaar geen nieuwe verhalen van sociale dumping lezen in de krant’, besluit Wim David.