‘Aankondiging was keiharde uppercut’

Vorige maand kondigde de directie van garen- en tapijtproducent Balta aan dat de vestiging in Avelgem de deuren sluit. Ongeveer de helft van de 500 werknemers zou terecht kunnen in de vestiging in Sint-Baafs-Vijve, voor de rest dreigt ontslag. ACV-CSC METEA-afgevaardigden Peter Benoot en Caroline Ducatteeuw worden hierdoor geconfronteerd met wat ze tot voor kort onmogelijk achtten.

‘Er is veel tijdelijke werkloosheid en zeker in de garenafdeling weinig werk, maar de werkgever suste altijd bij vragen hierover. Toen men ons samenriep voor de bijzondere ondernemingsraad, dachten we aan een herstructurering bij de garens. Dat Avelgem zou sluiten had niemand verwacht, dat was een keiharde uppercut’, vertelt Peter (54) die al 25 jaar voor Balta werkt.

Vertrouwen is weg

Caroline (55) vult aan: ‘Er heerst woede en onbegrip op de werkvloer. We kregen nooit een signaal dat Avelgem ter discussie stond. We kregen ook nooit de cijfers van Avelgem apart. Als we vragen stelden over een machine die naar Turkije verhuisde, zei men dat er niets aan de hand was, en nu dit. Het vertrouwen is volledig zoek.’

Knagende onzekerheid

Caroline werkt, met 35 jaar anciënniteit, in de kwaliteitscontrole en maakt kans om mee te verhuizen. Peter werkt in de garenafdeling waar de meeste ontslagen vallen. Ondertussen knaagt de onzekerheid. Caroline: ‘We moeten procedures volgen en dat kost tijd. We krijgen veel vragen van collega’s: zullen ze mee mogen of moeten verhuizen? Of eindigt het hier voor hen? Velen wonen in de buurt en werken hier al hun hele leven. Verhuizen naar een andere site is dan niet evident: wat met kinderopvang en brandstofkosten? Wat met Fransen die nu al om 3u moeten opstaan voor de vroege ploeg? Kortom, vragen waarop we nu onmogelijk kunnen antwoorden. Die onzekerheid fnuikt de motivatie.’

Veel druk op delegees

De vakbondsafgevaardigden ervaren veel druk: ‘De mensen hebben hoge verwachtingen. De werkgever heeft de naam niet vrijgevig te zijn, er zijn bv. geen corona-, winst- of anciënniteitspremies. Het personeel vindt dat de directie nu wel uit zijn pijp moet komen. Hopelijk staan ze pal achter ons als er acties nodig zouden zijn. We strijden voor een goed akkoord en hebben geen tijd om met onze eigen toekomst bezig te zijn. Gelukkig worden we goed ondersteund door onze vakbondssecretaris’, besluit Peter.