DE MEESTEN VAN ONS ZIJN WEER TERUG VAN VAKANTIE. Op die enkelingen na die zich nu dubbel verkneukelen: in juli en augustus hadden ze het kot voor zich alleen en hun vakantie moet nog beginnen. Wat nu de normaalste zaak van de wereld lijkt, was dat lange tijd niet. Er is lang gestreden voor het recht op vakantie. In 1900 krijgen de arbeiders van de Parijse metro de eerste officiële vakantie in Frankrijk: 10 dagen. Een jaar later verwerven Britse vrouwen en minderjarigen het recht op zes dagen vakantie. In 1921 genoot 85 % van de Duitse arbeiders en bedienden een 

betaalde vakantie. Vier jaar later kregen onze spoorarbeiders acht dagen vakantie. Onder druk van wilde stakingen gaat de Belgische regering in 1936 akkoord met zes betaalde vakantiedagen voor alle werknemers. In 1971 werd de vierde vakantieweek ingevoerd. Toch tikte de Europese Commissie België op de vingers wegens het onderscheid vakantiejaar-vakantiedienstjaar. Niet iedereen bleek namelijk recht op die vier weken jaarlijkse vakantie te hebben. In 2012 werd deze 'Europese' jaarlijkse vakantie vastgelegd in het Belgische arbeidsrecht.