EEN TAX SHIFT betekent dat arbeid als bron van inkomsten minder wordt belast dan vermogen als bron van inkomsten. “Volgens de huidige regering is die tax shift al gebeurd, maar die houdt tot nu enkel een verlaging van de belastingen op arbeid in. Dat zorgde voor een tekort in de sociale zekerheid, een bewust doel van deze regering om daar te kunnen besparen. Bovendien zijn er voor de burger veel zaken duurder geworden: onderwijs, energie ... Hoeveel blijft er netto dan eigenlijk over?" vraagt Sacha Dierckx zich af. 

Sterkste schouders

"In theorie is iedereen het erover eens dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, maar het loopt fout  bij de concrete uitwerking van die regel. In de eerste plaats moeten alle belastingen ook effectief betaald worden. Dat betekent concreet dat we de achterpoortjes op het vlak van fiscaliteit en bijvoorbeeld de erfbelasting moeten sluiten. Vooral multinationals ontlopen heel wat verantwoordelijkheden op die manier. Ook een vermogenskadaster, vermogensbelasting, een meerwaardebelasting en een verhoging van de vennootschapsbelasting bieden een oplossing."

Op lange termijn ziet Sacha nog grotere hervormingen mogelijk. "Als we multinationals niet bekijken per land, maar per organisatie kunnen we de inkomsten wereldwijd belasten en correct verdelen. De Europese Unie schrijft daar een wet voor uit, maar dat loopt heel traag. Ten slotte kunnen we de schijven die worden toegepast op arbeid, ook toepassen op vermogen, zodat we inkomsten uit arbeid en kapitaal gelijk belasten. De hoogste belastingschijf is daarbij nu 50%, dat kan naar bijvoorbeeld 70% voor de hoogste inkomens gaan. Dat is voor veel mensen een heel radicaal links idee, maar dat is niet nieuw. Zo was de hoogste belastingschijf in de Verenigde Staten in de jaren 1950 maar liefst 90%."

Minder belastingen, betere dienstverlening

Een vermogensbelasting, hogere vennootschapsbelasting ... Het zijn allemaal grote woorden, maar welke impact zouden die maatregelen nu concreet hebben op de gewone burger? “Er zijn twee opties: ofwel ziet de werkende bevolking een daling van de belastingen en kosten, ofwel blijven de belastingen hetzelfde maar wordt het extra budget gebruikt voor betere dienstverlening: beter openbaar vervoer, goedkoper onderwijs, betere ziekenzorg … Idealiter is het een combinatie van de twee. Minder belastingen voor lagere inkomens en toch meer dienstverlening van de overheid.”