Al meer dan een jaar geen brood gegeten
Pexels - Kat Smith
Gestraft
Van augustus 2020 tot vorige maand viel Hanna terug op een werkloosheidsuitkering. ‘Ik werd om medische reden ontslagen. Ik deed mijn uiterste best om ander werk te zoeken maar vond niets. Corona, je weet wel,’ vertelt Hanna. ‘Als werkzoekende word je twee keer gestraft: je vindt geen werk en je stempelgeld zakt hoe langer je werkloos bent.’
Besparen
Die werkloosheidsuitkeringen zijn geen vetpot. Uit een ACV-onderzoek blijken 4 op de 10 van de werkzoekenden te besparen op voeding en medische zorgen, 6 op de 10 op energie. Zo ook Hanna. De chauffage wordt enkel ’s avonds even opgezet, de kindjes gaan samen in bad. De splinter barst in de wijsvinger zal vanzelf moeten genezen want een operatie is te duur. Van sociale activiteiten is helemaal geen sprake. ‘Mijn dochter gaat dansen en dat is het enige dat we ons voor haar permitteren,’ zegt Hanna.
Pech
‘Dat werkloosheidsuitkeringen te royaal zijn en mensen in een hangmat leggen, is dan ook onzin,’ zegt Ine Berben van de ACV-Studiedienst. ‘Beleidsmakers hangen graag het beeld van de profiterende werkloze op in de redelijke zekerheid dat zij er zelf nooit mee geconfronteerd zullen worden.’ Het ACV ijvert er dan ook voor om de werkloosheidsuitkeringen minstens boven de armoedegrens te brengen ‘want wie pech heeft in het leven kijkt al vlug tegen armoede op.’
Stapel
Elke euro wordt bij Hanna dan ook omgedraaid. ‘Wij houden aan het einde van de maand amper 50 euro over.’ Momenteel is het uitkijken naar de bouwzegels van haar man om een stapel rekeningen te betalen ‘maar aan het einde van die stapel schiet daar dan niet veel meer van over,’ vertelt Hanna. Gelukkig kon Hanna in oktober aan de slag als huishoudhulp. ‘Deeltijds want met een echtgenoot in de bouw die meer dan 12 uren per dag van huis is, moet iemand thuis zijn voor de kinderen. Niettemin biedt het mij meer zekerheid en heb ik fijne contacten met de klanten.’
